Μπίχνερ, Γκέοργκ

(Georg Buchner, Γκόντελαου, Ντάρμστατ 1813 – Ζυρίχη 1837). Γερμανός συγγραφέας και δραματουργός. Η σύγχρονη κριτική, επανεξετάζοντας την προσωπικότητα και το έργο του, τον συνδέει με την επικράτηση του εξπρεσιονισμού, του οποίου μερικοί τον θεωρούν πρόδρομο. Προσχώρησε και συμμετείχε ενεργά σε επαναστατικά κινήματα εμπνεόμενα από τις φιλελευθεριάζουσες ιδέες του Βάιντιγκ· έγραψε μάλιστα κι ένα φυλλάδιο έντονης διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, αφιερωμένο προπάντων στους χωρικούς - Ο ταχυδρόμος της Έσσης (1834). Η αστυνομία τον καταδίωξε και ο Μ. κατέφυγε τότε στο Στρασβούργο και από εκεί στη Ζυρίχη (1836), όπου άρχισε να διδάσκει φυσικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο. Τα έργα του, λίγα σε αριθμό αλλά αρκετά για να δώσουν το μέτρο μιας έντονης και μεγαλοφυούς προσωπικότητας, είναι η νουβέλα Λενζ (εκδόθηκε το 1839, μετά τον θάνατό του), στην οποία αναλύει με ποιητική συγκίνηση τη φθορά μιας ψυχής, Ο θάνατος του Δαντόν (1835), και η τραγωδία Βόιτσεκ (1836), όπου με εικόνες διαδεχόμενες η μια την άλλη σε ρυθμό όλο και πιο γοργό, σκιαγραφεί πρόσωπα βίαια και ανθρώπους της εξέγερσης· στην κωμωδία Λεόντιος και Λένα (1836) οι τόνοι της τρυφερής ποίησης επισκιάζουν συχνά το ειρωνικό και σατιρικό πνεύμα.